संयुक्त अपाङ्ग एकता आवास केन्द्रका अध्यक्ष तिल बहादुर कार्की नेपाली समाजमा परिवर्तनको उदाहरणीय पात्र हुनुहुन्छ। अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको हकअधिकार, शिक्षा, स्वास्थ्य तथा आत्मनिर्भर जीवनका लागि उहाँले पुर्याउँदै आएको योगदान अतुलनीय छ। उहाँको जीवन संघर्ष, सामाजिक सेवा र मानवतावादी सोचको अद्वितीय उदाहरण हो।
संघर्षको कथा: अप्ठ्यारालाई अवसरमा बदलेका योद्धा
तिल बहादुर कार्कीको जीवन सहज थिएन। जन्मजात नै उनी अपाङ्ग थिएनन्, तर जीवनको कुनै मोडमा उनले अपाङ्गता भोग्नुपर्यो। समाजको हेयपूर्ण दृष्टिकोण, अवसरको अभाव र शारीरिक असक्षमतासँग जुध्दै उनले आत्मनिर्भरताको यात्रालाई निरन्तरता दिए। अपाङ्गता भएका धेरै व्यक्ति घरको चुलोचौकोमै सीमित रहन्छन्, तर तिल बहादुर कार्कीले आफूलाई मात्र होइन, आफ्नो जस्तै अवस्था भएका सयौं-हजारौं अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको जीवन स्तर सुधार्ने अभियानमा लागे।
संयुक्त अपाङ्ग एकता आवास केन्द्रको स्थापना: समाजसेवाको नयाँ आयाम
तिल बहादुर कार्कीको नेतृत्वमा स्थापित संयुक्त अपाङ्ग एकता आवास केन्द्र अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूका लागि एउटा विश्वासको केन्द्र बनेको छ। यहाँ बसोबास गर्ने अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूलाई मात्र होइन, समाजमा रहेका अन्य असहायहरूलाई पनि आत्मनिर्भर बनाउने अभियानमा यो संस्था क्रियाशील छ।
यस संस्थाले अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूलाई रोजगारी सिर्जना गर्न तालिम दिनेदेखि आत्मनिर्भर बनाउन विभिन्न कार्यक्रम सञ्चालन गरिरहेको छ। साथै, समाजमा अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूप्रति हुने भेदभाव हटाउने, उनीहरूलाई उचित सम्मान र अवसर प्रदान गराउने अभियानमा तिल बहादुर कार्कीको योगदान उच्च रहेको छ।
तिल बहादुर कार्कीको हालको अभियान र योगदान
आजका दिनमा तिल बहादुर कार्की केवल एउटा संस्थाका अध्यक्ष मात्र होइनन्, अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको आवाज उठाउने प्रभावशाली समाजसेवीका रूपमा चिनिनुहुन्छ। सरकारसँग अपाङ्गतामैत्री नीति निर्माणका लागि निरन्तर पैरवी गर्ने, अपाङ्गता भएका विद्यार्थीहरूलाई छात्रवृत्ति उपलब्ध गराउने, स्वास्थ्य उपचार तथा पुनर्स्थापनाका लागि पहल गर्ने उहाँका महत्वपूर्ण कार्यहरू हुन्।
उहाँको नेतृत्वमा हालसम्म सयौं अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूलाई रोजगारीमा लगाइएको छ, शिक्षामा पहुँच पुर्याइएको छ, स्वास्थ्य सुविधामा सुधार ल्याइएको छ। उनका यी योगदानहरूले उनलाई अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको मात्र होइन, समग्र समाजको लागि आदर्श व्यक्तित्व बनाएको छ।
समाज र सरकारको भूमिका
तिल बहादुर कार्कीले गरेको समाजसेवा महान् छ, तर यस्ता अभियन्ताहरूलाई अझ सहयोग पुर्याउन समाज र सरकारले पनि महत्वपूर्ण भूमिका खेल्नुपर्छ। अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूलाई केवल सहानुभूति होइन, अवसर उपलब्ध गराउने वातावरण सिर्जना गर्नु जरुरी छ।
तिल बहादुर कार्कीको जीवनले देखाउँछ कि अपाङ्गता कुनै कमजोरी होइन, अवसर सिर्जना गर्ने साधन पनि हुन सक्छ। उहाँ जस्ता समाजसेवीहरूको प्रेरणाले नेपालमा अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको अवस्था सुधार हुँदै जानेछ भन्ने विश्वास गर्न सकिन्छ।
निष्कर्ष
तिल बहादुर कार्की संघर्षको प्रतीक हुनुहुन्छ। उहाँले जीवनभर गरेका सामाजिक योगदानहरू इतिहासमा मात्र सीमित नरहून्, आगामी दिनमा पनि सरकार, समाज र आगामी पुस्ताले उहाँको अभियानलाई अझै मजबुत बनाओस् भन्ने कामना छ। समाजको परिवर्तन केवल शब्दमा होइन, कर्ममा देखिनुपर्छ, र तिल बहादुर कार्की त्यसका ज्वलन्त उदाहरण हुनुहुन्छ।
